شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد

وای خدا دلم خیلی گرفته واقعا بی حوصله ام بچه ها خوابیدن چایی دم کردم تا بخوریم اما مثل اینکه دیر شده و بچه ها خوابشون برد.

شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...

 

نخ به پاي بابادك هاي كم طاقت مبند

زندگي را هر چه آسانتر بگيري بهتر است

 

از فاضل نظری

 

 

شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...

 

شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...

 

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه‌ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع ولی لب‌هایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر
هیچ کس، هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوند نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد!

شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...

وقتی تو نیستی نه هست‌های ما چونان که بایدند نه بایدها… مثل همیشه آخر حرفم و حرف آخرم را با بغض می‌خورم عمری است لبخندهای لاغر خود را در دل ذخیره می‌کنم: باشد برای روز مبادا! اما در صفحه‌های تقویم روزی شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...

 

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره آبم که در اندیشه دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی‌ست
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته‌ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم

شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...

 

 

گـــــرچه می گویند این دنیا به غیر از خواب نیست

ای اجل! مهمان نوازی کــن کـــــه دیگر تاب نیست

بیــن مـــاهی های اقیانـــوس و ماهـــی های تنگ

هیچ فرقی نیست وقتی چاره ای جز آب نیست!…

 

فاضل نظری

شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...

شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...

هر چه دادم به او حلالش بادغير از آن دل كه مفت بخشيدمدل من كودكي سبكسر بودخود ندانم چگونه رامش كرداو كه ميگفت دوستت دارمپس چرا زهر غم به جامش كرد        هیچ صیادی در جوی حقیری كه به گودالی می ریزدمروار شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...

 کاش چون پاییز بودمکاش چون پاییز خاموش وملال انگیز بودم.برگهای آرزوهایم یکایک زرد می شدآفتاب دیدگانم سرد می شدآسمان سینه ام پر درد می شدناگهان توفان اندوهی به جانم چنگ می زداشک هایم همچو باران دامنم شعر کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد...